تاریخچه بیماری ام اس
بیماری ام اس یا مولتیپل اسکلروزیس (MS) یک بیماری التهابی مزمن است که سیستم عصبی مرکزی (CNS) را تحت تاثیر قرار می دهد. CNS شامل مغز، نخاع و اعصاب بینایی است.
اولین گزارش های بیماری ام اس
اولین گزارش های شناخته شده از بیماری ام اس به قرن چهاردهم میلادی باز می گردد. در سال 1348، پزشک فرانسوی، ژان دو گورین، زنی را توصیف کرد که علائمی شبیه به ام اس داشت. در سال 1868، ژان مارتین شارکو، عصب شناس فرانسوی، نام “مولتیپل اسکلروزیس” را به این بیماری داد.
پیشرفت در درک بیماری ام اس
در قرن بیستم، پیشرفت های زیادی در درک بیماری ام اس حاصل شد. در سال 1917، دانشمندان کشف کردند که میلین، غلافی که سلول های عصبی را احاطه کرده است، در افراد مبتلا به ام اس آسیب دیده است. در سال 1950، اولین داروی موثر برای درمان ام اس، کورتیزون، معرفی شد.
تحقیقات امروزی در مورد بیماری ام اس
امروزه، تحقیقات در مورد بیماری ام اس همچنان ادامه دارد. دانشمندان در حال تلاش برای یافتن راه هایی برای درمان این بیماری و همچنین برای بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا به ام اس هستند.
برخی از نقاط عطف مهم در تاریخچه بیماری ام اس:
قرن چهاردهم: اولین گزارش های شناخته شده از بیماری ام اس
1868: ژان مارتین شارکو نام “مولتیپل اسکلروزیس” را به این بیماری داد
1917: دانشمندان کشف کردند که میلین در افراد مبتلا به ام اس آسیب دیده است
1950: اولین داروی موثر برای درمان ام اس، کورتیزون، معرفی شد
1993: اولین داروی اصلاح کننده بیماری ام اس، بتا-اینترفرون، معرفی شد
2000: اولین مطالعه تصویربرداری مغزی نشان داد که ام اس می تواند باعث آسیب به مغز شود
2010: اولین داروی خوراکی برای درمان ام اس، فینگولیمود، معرفی شد
امروزه، بیش از 2.5 میلیون نفر در سراسر جهان با بیماری ام اس زندگی می کنند. در حالی که هنوز هیچ درمانی برای این بیماری وجود ندارد، اما درمان های موجود می توانند به طور قابل توجهی علائم بیماری را کنترل کرده و کیفیت زندگی افراد مبتلا به ام اس را بهبود بخشند.
