انواع روشهای نمونهگیری برای آزمایشگاهها
در علوم آزمایشگاهی، نمونهگیری یکی از مهمترین مراحل تحقیق است که دقت و صحت نتایج آزمایشات به آن بستگی دارد. این مقاله به بررسی انواع روشهای نمونهگیری در آزمایشگاههای مختلف پزشکی، شیمیایی، و بیولوژیکی میپردازد.
نمونهگیری خون:
– روش وریدی: استفاده از سرنگ برای برداشت خون از ورید. این روش برای انجام اکثر آزمایشهای بیوشیمیایی و هماتولوژیکی کاربرد دارد.
– روش کاپیلاری: نمونهگیری از نوک انگشت یا پاشنه پا که بیشتر برای تستهای گلوکز خون و هموگلوبین استفاده میشود.
نمونهگیری ادرار:
– روش نمونهگیری اسپات: نمونهگیری مستقیم از ادرار.
– روش نمونهگیری ۲۴ ساعته: جمعآوری ادرار ۲۴ ساعته برای بررسی دقیقتر کلیهها و متابولیسم.
نمونهگیری بافتی:
– بیوپسی: برداشت نمونه بافتی از بدن برای بررسیهای پاتولوژیک.
– اسکراپینگ: خراشیدن سطح بافت برای برداشت نمونه.
نمونهگیری میکروبیولوژیک:
– اسمیر: برداشت نمونه از محیطهای مرطوب مثل دهان یا نواحی تناسلی.
– کشت: استفاده از محیطهای کشت برای رشد میکروبها.
نمونهگیری شیمیایی:
– روشهای فیزیکی-شیمیایی: برداشت نمونههای مایع یا جامد برای آزمایشهای شیمیایی.
انتخاب روش نمونهگیری مناسب برای هر آزمایش خاص، تضمینکننده دقت و اعتبار نتایج آزمایشی است. تسلط بر این روشها نیازمند آموزش و تمرین مداوم است.